Dari ladang pergi ke gurun,
Buluh duri melingkar kota;
Hari petang hujan pun turun,
Dagang berurai air mata.
Kajang tuan kajang berlipat,
kajang saya mengkuang layu;
Dagang tuan dagang bertempat,
Dagang saya tidak menentu.
Tudung saji hanyut terapung,
Disulam mari dengan benang;
Hajat hati pulang ke kampung,
Lautan lebar tidak terenang.
Bengis sungguh orang pangkalan,
lalu-lalang perahu dilarang;
Menangis dagang sepanjang jalan,
Mengenang nasib di negeri orang.
Anak enggang di ranting mati,
Patah ranting terbanglah ia;
Anak dagang tak lama di sini,
Habis musin pulanglah ia.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan